کتاب حاضر درباره روش تهیه و گردآوری شده است. مؤلف در این اثر، زیربناهای فلسفی روش شناسی در علوم انسانی را مورد بحث و منظر قرار می دهد. این پژوهش ابتدا به چیستی روش اشاره و با طرح پرسشی مبنی بر این که آیا خود روش نیز مبتنی بر روش ویژه ای است؟ درصدد پاسخ به هویت فلسفی روش شناسی های مسلط در علوم انسانی می پردازد. نویسنده در ادامه به الگوواره های عین گرا، نسبی گرا و انتقادی اشاره می کند. نوشتار پیش رو در نهایت الگوواره های ترکیب گرا را ذکر می نماید. زیربناهای فلسفی روش شناسی در علوم انسانی از جستارهای قابل تأمل این اثر محسوب می شود.