«بیژن و منیژه» یکی از داستان های فرعی در شاهنامه فردوسی، بزرگ ترین اثر حماسی فردوسی، است. حکیم ابوالقاسم فردوسی داستان عشق بیژن، پهلوان نام آور سپاه ایران، پسر گیو، و منیزه، دختر افراسیاب، دشمن ایرانیان، را به صورت دل انگیزی روایت کرده است. «بیژن و منیژه» داستان عاشقانه و در عین حال آموزنده شاهنامه است. برخی اصل این داستان را مربوط به عصر اشکانیان می دانند.