"جهانگیرخان"، فرزند مرحوم محمدخان قشقایی دره شهری و از دانشمندان اصفهان، در سال 1243 قمری متولد شد. در آغاز عمر، اندک تحصیلی نمود ولی در چهل سالگی ناگهان شوق تحصیل علم و دانش در وجودش پیدا شده و بقیه ی عمر در اصفهان ماند و به تحصیل ادامه داد. او در حکمت، عرفان، فقه، اصول، ریاضی، هیات و طب استاد بزرگی شد و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او حدود هشتاد سال عمر کرد و عاقبت در شب یکشنبه 13 رمضان سال 1328 قمری در اصفهان بدرود حیات گفت و در تکیه ی سید محمد ترک در تخت فولاد مدفون گردید. جلال الدین همایی متخلص به "سنا"، ادیب نامدار و دانشمند اسلامی نیز در سحرگاه سیزده دی ماه سال 1278 در شهر اصفهان و خانواده ای اهل علم و ادب دیده به جهان گشود. او مقدمات علوم را نزد پدر و عمویش فرا گرفت و پس از آن مدت بیست سال در محضر استادان بزرگ اصفهان به کسب علم مشغول شد. سپس به تهران رفت و علاوه بر تدریس به تحقیق و تصحیح کتاب های گذشتگان پرداخت. او آثار فراوانی در زمینه ی فرهنگ و ادب و اسلام به یادگار گذاشت. تا این که در تیرماه سال 1359 مطابق با رمضان 1400 قمری بدرود حیات گفت و در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد. این کتاب به معرفی دو تن از مشاهیر اصفهان ـ جهانگیرخان قشقایی و جلال الدین همایی ـ در قالب داستان اختصاص یافته است.