«شکسپیر» در بسیاری از نمایشنامه های خود این پرسش را مطرح می کند که چرا مردمان مجذوب زورگویی می شوند که آشکارا برای حکومت کردن مناسب نیست. کسی که تابع تصمیمات خودسرانه خویش است، به حقیقت اعتنا ندارد یا چشم بر آن می بندد؟ چرا در شرایط خاصی، دروغگویی، ابتذال، یا بی رحمی رذایلی مهلک به شمار نمی آیند؛ بلکه افسونگر جلوه می کنند و هوادارانی پرشور می یابند؟ و چرا مردمانی که اغلب صاحب عزت نفس و غرورند، به بی شرمیِ مطلقِ عوام فریبِ جباری تن می دهند که بی پروا هرچه می خواهد می گوید و هر کار می خواهد می کند؟ «استیون گرین بلت» (نویسنده) در این کتاب با بازخوانی دقیق نمایشنامه های شکسپیر تلاش دارد تا به این پرسش ها پاسخ دهد.