بسیاری از ابیات دیوان ناصرخسرو ـ شاعر قرن چهارم و پنجم هـ . ق ـ حاکی از این است که وی در دورة جوانی به امور دولتی و شغل دیوان مشغول و از این راه گذران زندگی می کرده است. او در این برهة زمانی از انجام هیچ گونه کاری در دربار ابا نداشت. شراب می نوشید، در بزم امرا شرکت می کرد، بعضی را مدح و برخی را هجو می کرد و سرگرم زندگی روزمرة خود بود. تا این که در چهل سالگی خوابی دید که مبدا تغییر مسیر زندگی پرماجرای او شد. در این زمان، حکیم ماجراجو به بهانة سفر حج از شغل دیوانی کناره گیری کرد و در جست وجوی گمشدة خود راهی را جز سفر مناسب تر ندید. سفر ناصرخسرو هشت سال طول کشید. در طول این سفر چهار بار حج به جای آورد و به مصر رفت. در آن جا بزرگ ترین رویداد زندگی اش رخ داد، یعنی تغییر فرقة مذهبی. او در مصر به فرقة اسماعیلیان گروید و به خدمت خلیفة اسماعیلیان فاطمی آن عصر یعنی المستنصر بالله رسید و از عمق جان، دل بر این فرقه و عقایدشان بست و پس از طی مراحلی توانست به مرتبة حجتی دست یابد. کتاب حاضر به منظور آشنایی خوانندگان با زندگی، آثار، آراء و چگونگی تحول فکری حکیم ناصرخسرو قبادیانی بلخی ـ از شاعران توانمند قرن چهار و پنج هجری قمری نگاشته شده است.