اثری است در موضوع روانشناسی دینی و بررسی تجربه دینی. این کتاب ترجمه شش فصل از کتاب 20 فصلی ویلیام جیمز روانشناس مشهور می‏باشد که در اصل سلسله سخنرانی‏های وی در سال‏های آغازین سده بیستم بوده است. وی از اولین تئوری‏پردازان روانشناسی دین بوده و در این کتاب به رابطه مذهب و روان آدمی پرداخته است. به گفته نویسنده در فصل اول کتاب، موضوع بحث، تجربه دینی به معنای تجربه شخص از امر الهی است. در فصل دوم ادراک افراد از جهان نادیدنی مورد بررسی قرار گرفته است. موضوع فصل سوم تجربه عرفانی است و فصل چهارم به موضوع رابطه تجربه دینی و فلسفه اختصاص دارد. فصل پنجم شعائر و مراسم مذهبی را از نظر روانشناسی و اثر روانی آنها بر انسان مورد توجه قرار می‏دهد و فصل ششم به ارزش زندگی مذهبی می‏پردازد.