کتاب حاضر روایت داستانی «علی اصغر منتظری» از شهدا و رزمندگان مسجد «جعفری» محله نبرد است که با زبانی ساده و روان نگاشته شده است. در داستان می خوانیم: «جنگ تمام شده بود و من مانده بودم با کوله باری از غم نبود کسانی که وسعت رفاقتمان از زمین تا عرش خدا بود. رفقایی که یادشان و خاطرات نابشان لحظه ای از کنج ذهنم بیرون نمی رود. حال در این وانفسای بودن و نبودن، در این فکرم که چگونه با این همه نبود، به بودن ادامه دهم؟ آن هم من که تا لحظات آخر، امیدوار بودم به کوچ آنان».