از مهم ترین ویژگی های تعبیرات قرآنی، ارائه تصویرهای محسوس و زنده، از معانی ذهنی و انتزاعی، حالات نفسانی، حوادث و مناظر، سرگذشت ها، شخصیت های داستانی و طبایع بشری است. قرآن هرکجا بخواهد غرضی از اغراض خود را بیان کند، آن را به صورت محسوس یا مخیل ارائه می دهد. تصویر هنری در قرآن تصویری است آمیخته با رنگ، حرکت، موسیقی کلمات، نغمه عبارات و سجع جملات، به گونه ای که دیده، شنیده، حس، خیال، هوش و وجدان را تحت تأثیر خود قرار می دهد. هدف کتاب حاضر بررسی مباحثی نظیر روایت، داستان و گفت وگو در چهار قصه از قصه های قرآن و تشریح و تحلیل شیوه های به کار رفته در آن ها برای بهره گیری مناسب در موضوع های سینمایی و تلویزیونی است.