در زمان حضرت نوح (ع) بیشتر مردم بت پرست بودند و دعوت پیامبر برای یکتاپرستی در آنها اثر نداشت. جبرئیل به فرمودة خداوند هربار هفت دانة خرما به حضرت نوح (ع) می داد و سفارش می کرد که دانه ها را بکارد و مردم را به پاداشی بزرگ نوید دهد. اما مردم سخنان نوح (ع) را باور نمی کردند و همچنان به بت پرستی ادامه می دادند. تا این که هسته های خرما تبدیل به درخت شدند. نوح (ع) و یارانش به فرمودة خداوند با چوب درختان کشتی بزرگی ساختند. نوح (ع) مردم یکتاپرست را، و از هر حیوان یک جفت سوار کشتی کرد، و بقیة مردم بت پرست از جمله پسر نوح در طوفانی که به پا شد غرق شدند و نوح و افراد خداپرست نجات یافتند. داستان مصور حاضر برگرفته از قرآن برای کودکان گروه سنی «ج» به نگارش درآمده است.