بررسی جنبه های نظری و عملی سیره مدیریتی امام خمینی با توجه به دوران رهبری و مبارزات سیاسی اوست. در این نوشتار سعی شده است با توجه به شیوه مدیریت و عملکرد امام خمینی در طول دوران پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن،  اثبات شود که ایشان از اصول مدیریتی خاصی پیروی نمی کرده و مدیریت علمی را مدنظر قرار نداده و در شرایط مختلف با بهره گیری از معنویات و الهامات و به لحاظ اقتضائات کشور، دستورات خاصی را صادر می کرد. نویسنده همچنین مدعی است که تمامی تصمیم گیری های امام خمینی در عرصه های مدیریتی و کشوری بر اساس ضوابط شرع مقدس اسلام بوده و ایشان در همه این موارد رعایت عرف و مصالح عمومی را می نمود. وی در این راستا به توصیف شیوه رهبری ایشان در زمینه سازی انقلاب و هدایت آن بعد از به ثمر رسیدن پرداخته و ابعادی از صبر و بردباری،  امیدوار بودن، قاطعیت،  درایت، شجاعت، یقین، بصیرت، حزم و عزم و نیز تدبیر ایشان را در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، نظامی، امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و برخی از بحران های داخلی و خارجی را تبیین نموده است.