کلاس‌های عصر شنبه epistemology برای من جذاب‌ترین بخش ترم اول دانشجویی بود. جایی که داخلش می‌تونستم به معنی واقعی کلمه فکر کنم و باورهام رو به چالش بکشم.

کتاب چیستی معرفت از دانکن پریچارد کتابی بود که از طرف استاد این کلاس، دکتر یغمایی، برای مطالعه بیشتر معرفی شد. خوندنش برای من سراسر شور بود و لذت. نمی‌دونم دقیقا چه مرگمه و داستان چیه که انقدر خودآزارگرانه از رنجی که فلسفه به مغزم می‌ده لذت می‌برم. 

چیستی معرفت دانکن پریچارد برای شروع مطالعه در زمینه epistemology کتاب خوبیه. زبان قابل فهمی داره و فهمش برای من که مخاطب بسیار مبتدی فلسفه به شمار می‌آم و قبل از این هم مطالعه‌ای در باب معرفت‌شناسی نداشتم چالشی ایجاد نکرد.

 محتوای این کتاب و به طور کلی معرفت شناسی حول این سوال مهم گردش می‌کنه که «دونستن» چیه؟ چه زمانی می‌تونم ادعا بکنم که چیزی رو می‌دونم و بهش معرفت دارم؟ آیا اصلا دونستن حقایق جهان خارج، با توجه به فیلترهایی که مغز انسان داره امکان‌پذیر هست؟ آیا انسان قادره چیزی رو بدونه؟ 

به نظرم بحث و مطالعه درباره هر کدوم از این سوال‌ها اهمیت خیلی زیادی داره. فارغ از رشته‌ای که در اون تحصیل و فعالیت می‌کنیم، فهم ذات آگاهی به ما کمک می‌کنه به صدق و درستی نزدیک بشیم و تفکر نقادانه‌مون رو تقویت کنیم.

در نهایت امیدوارم این نوشته به دست هم‌کلاسی‌هام نرسه. به طور میانگین کلاس معرفت‌شناسی به خاطر ثقیل بودنش چندان محبوب نیست و این مدحی که نوشتم احتمالا حجم زیادی از ناسزا رو به دنبال خواهد داشت :)))