سروده های این دفتر در قالب نو و گاه کلاسیک با عناوینی از این دست به نظم کشیده شده است :باده و عسل، پژواک شوق، صبح نادیده، بارانی که  هرگز نبارید، گل قاصدک، دست های خاکی، عقربه های کولی و "احضار سکوت :" های غنچه/ من به شاپرک ها نوید شهد تو را داده بودم/ اما تو واشدی و/  ایجاز آفتاب ندیدی حتی؟ /...غنچه/ برقص/ روز را رخصت پاکی نیست/ خورشید/  در احتضاری فجیع به سر می برد/ ....