از شرح‏های کلاسیک و معتبر نهج‏البلاغه است که در سده هفتم نگارش یافته است. این جلد به شرح و تبیین موضوعات تعدادی از وصایا و نامه‏ها و کلمات قصار حضرت علی (ع) اختصاص دارد. در شرح هر مطلب و فراز از کلام حضرت، وجوه بلاغی و ادبی در کنار اشارات تاریخی،کلامی و اعتقادی به هم پیوند می‏یابد. شارح نخست الفاظ و واژه‏ها را معنا می‏کند و بعد استعارات هر جمله را روشن می‏نماید. و سپس وجوه اخلاقی و معارف نهفته در عبارات را با ایجاز، اتقان و انسجام تمام توضیح می‏دهد.