از میان تعاریف مختلف فرهنگ، دو تعریف در جامعه شناسی واجد اهمیت شناخته شده است: نخست تعریفی که فرهنگ را معانی، ارزش ها و شیوه های زندگی مشترک میان ملل، گروه ها، طبقات یا دوره های تاریخی معین می داند و دوم تعریفی که فرهنگ را هم چون کنش های مولد معنا ـ کنش های دلالت گر ـ توصیف می کند. تعریف دوم در رویکردی که ساختارگرایی نام گرفته مهم شمرده می شود. رویکرد ساختارگرایی بر روابط متقابل میان مولفه های سازنده ی یک نظام یا ساختار بزرگ تر تاکید می کند. معانی موجود در زبان و دیگر نظام های نمادین غیرکلامی ـ از جمله نظام هایی که در جوامع فاقد خط یافت می شود (تونمیسم) یا مناسک (رسوم اجتماعی از قبیل قواعد حاکم بر ازدواج، قواعد خویشاوندی و جشن های عروسی) ـ را می توان با بهره گیری از روش ساختارگرایانه تجزیه و تحلیل کرد. نگارنده در کتاب حاضر به بررسی اهمیت فزاینده و افسون زدایی از جهان مدرن دانست.