این کتاب از آن لحاظ حایز اهمیت است که نویسنده خود به ایران سفر کرده و نادر شاه را دیده و با اوضاع کشور از نزدیک آشنا شده است. هنوی درباره ی نادر چنین می نویسد: (مردی را می بینیم که نقشه های خود را با عزم راسخ و شگفت انگیزی جامعه ی عمل پوشانید و طرح زندگی آینده ی خود را با دقت و و دوراندیشی بسیار ریخت و مقاصد خود را با پشتکار خستگی ناپذیری به انجام رسانید.) اما نویسنده در پاره ای موارد به سبب تعصب خود از رفتار این جهانگشای بزرگ و مردم ایران انتقاد ناروایی کرده است. در هرحال، این اثر منبع تاریخی مهمی به شمار می رود و چگونگی اوضاع ایران را در یکی از بحرانی ترین دوران های خود بازگو می کند.