نگارنده در توضیح مختصری از کتاب خود می گوید: «اگر امروز از سی و سه پل می گویم از آن روست که آن را نوشداری جهان ناساز امروز می دانم. جهانی که در آن ذهن ها با هزاران پیوند به هم متصلند، جان ها از هم گریزانند و روان ها چروکیده و در خود مانده اند. پل های امروزین ما امتدادهایی خالی از خیال است و تنها تن ها و ذهن های آماسیدة پرغوغا را از خود عبور می دهد و دل ها را به دیدار هم راهبر نمی شود. این کتاب، بازخوانی ای از مکتب فلسفی اصفهان است، آن هم نه از سطرهای مسطور در کتاب ها و رساله ها که از سترهای مستور در قوس ها و راه ها و حجره های سی و سه پل؛ تا راه یافتن به این متن راز ورزانه که گه گاه عبورت می دهد، گاه دربرت می گیرد و گاه به تماشایت می نشیند».