کتاب حاضر، به موضوع روش شناسی در فلسفه تعلیم و تربیت پرداخته است. فصل اول به بیان چیستی پژوهش تربیتی اشاره دارد. در این فصل روایت های موجود پژوهشی در فلسفه تعلیم و تربیت در ایران معرفی و آنگاه وضعیت پژوهش تربیتی در کشور با تأکید بر پژوهش تطبیقی تبیین شده است. فصل دوم به بحث در خصوص تنگناهای پژوهش تطبیقی در فلسفة تعلیم و تربیت می پردازد. در فصل سوم ابتدا تاریخچه مختصری از مطالعات تطبیقی ارائه شده است. سپس رویکردهای معروف در پژوهش های تطبیقی در فلسفه تعلیم و تربیت معرفی شده است. فصل چهارم به موضوع پیچیدگی در پژوهش تطبیقی در فلسفه تعلیم و تربیت اختصاص یافته است. در فصول بعدی به ترتیب تبیین نقش و جایگاه زبان در پژوهش تطبیقی در فلسفه تعلیم و تربیت انجام گرفته و یافته های یک پژوهش تطبیقی در فلسفة تعلیم و تربیت ارائه شده است.