شبی که آواز نی تو شنیدم 
چو آهوی تشنه پی تو دویدم 
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم 
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم 
توای پری کجایی؟ که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان، دری نمی گشایی