یکی از عمیق ترین احساسات انسانی حس معناگرایی است. حسی که شاید روزی مبارزه با آن باعث نابودی تفکر و اندیشه پست مدرن در معماری گردد. انسان دوست دارد فرم ها و اشکال مختلف را شبیه فرم های آشنا و قدیمی ببیند و از این قیاس اثر هنری را نقد نماید. وی از هر اثری تأویل ویژه خود را داشته و هر فرمی برای او تداعی گر یک حس یا اندیشه است. این معنا است که روح حاکم بر جوامع انسانی و هر چیز انسانی و دست ساخته، حتی بناهای ساخته شده توسط انسان را تشکیل می دهد و اگر معنا نباشد انسان نیز در حقیقت حیوانی بیش نیست و چه بسا در مرتبه پایین تر از حیوان نیز قرار بگیرد. در معماری همه چیز با معنا آغاز می شود با توجه به اهمیت معنا در این رشته، کتاب حاضر با هدف بررسی معنا در معماری به رشته تحریر درآمده است.