پدر ته سیگار را در خاکسترها فرو می برد و من هم به نور لاله دندلوز شده که در کنج اتاق زل می زدم. بعضی وقت ها تا گرم مشق نوشتن می شدیم، مادر لاله را به اتاق گایل می برد تا آن ها را رهبیره کند تا بر می گشت دیر می شد و خواب می رفتیم! یا فانوس کپکپ می کرد. گاهی هم از چراغ فیتیله ای استفاده می کردیم چراغی که مانند اکزوزتراکتور دود می کرد. یک شب برادرم روی کتاب و دفتر مشق خود خواب رفته بود و دستش به لاله خورده بود، قسمتی از لحاف و کتاب فارسی اش سوخت و نزدیک بود کار دستمان بدهد.