رمان سامار روایتگر دو داستان موازی از زندگی دو زن است. "چمان بانو" زنی سنتی در دوران حکومت پهلوی اول و «شیدا» زنی مدرن در روزگار فعلی. نقطه مشترک این دو زندگی نشأت گرفته از روایت خیانت های دو سویه ای است، معلول ناتوانی این دو زن در زایش و فرزند آوری. «سامار» دغدغه های این دو زن را با توجه به تفاوت های بارز در سبک زندگی و بستر اجتماع از پس این ناتوانی و مصایب متعاقب آن به خواننده ارائه می کند: «دست چپم را می گذارم زیر گوشم. صدای تالاپ تالاپ قلبم را می شنوم. چقدر دلم برایش می سوزد. باید حداقل یکی دو باری توی این همه سال خواسته باشد گوشه ای لم بدهد و نفسی تازه کند و مسئولیتش را بیندازد گردن دیگری. چشم هایم را که می بندم دو تا قطره اشک همزمان از دو چشمم می چکد. اشک چشم راستم پشت سد بینی ام گیر می کند. مهران می پرد وسط میل باکسم. وسط خواب هایم. وسط کوبش قلبم.»
«سامار» دومین رمان الهام فلاح پس از "زمستان با طعم آلبالو" است.