هدف کلی این کتاب، ارائه راه‌هایی است که از آن‌ها بتوان به مسائل مهم زیبایی‌شناسی فیلم در سینما نزدیک شد. معنا در سینما عبارت است از، تعبیر و تصویر و مضمونی که فیلمنامه‌نویس یا کارگردان در فیلم به کار می‌برد و آن بر چیزی دلالت دارد. نشانه نیز هر آن چیزی است که سبب شناختن کسی یا چیزی شود یا از روی آن بتوان به حالت رویدادی پی برد. این کتاب به تحلیل و واکاوی و بازشناسی و مطالعة نشانه‌ها و نمادها و معنای آنها در سینما می‌پردازد.

پیتر وولن در بخش «نظریۀ مؤلف» کتاب نشانه‌ها و معنا در سینما – که اکنون اثر کلاسیک پراعتباری در حوزۀ مطالعات سینمایی است – رویکردی ساختاری به نقد مؤلف‌گرایانه دارد و می‌کوشد از راه مقایسۀ آثار هاکس و فورد نمونه‌هایی برای دیدگاه خود ارائه دهد. این رویکرد – با مددگرفتن از انسان‌شناسی ساختاری کلود – لوی استروس – و همچنین بحث او دربارۀ نشانه‌شناسی و کاربرد آن در زبان فیلم (موضوع فصل سوم) تحولی بنیادی در حوزۀ مطالعات سینمایی پدید آورد و نیروی تازه و بسیار تأثیرگذاری به آن بخشید.