اینکه کتابی دربارۀ «چگونگی» برگزاری جشنواره باشد و خود کتاب نیاز به کشف داشته باشد عجیب است. واقعیتش نهایتاً هم کتاب را نفهمیدم. چند باری بهش سرک کشیدم که شاید من دارم بد می‌خوانم اما واقعاً سروته کتاب معلوم نبود. مهم‌ترین مشکل این بود که همه‌چیز پشت هم آمده بود و فصل‌بندی مشخصی نداشت و نمی‌فهمیدی چرا این همه لیست و صفحه پشت هم آمده و چه ربطی دارد، و مهم‌تر از آن ترتیب و روال چی هست. شاید در نگاه اول معلوم باشد اما اگر با همان دیدی که کتاب تهیه شده یعنی برای معلمی که می‌خواهد چشنوارۀ علمی برگزار کند تقریباً غیرممکن است که بفهمد با چه روالی باید کار را انجام دهد. خود برگزاری جشنواره اتفاقاً ساده است اما اگر بر اساس این شکلی که کتاب گفته جلو برویم نیاز به یک سری فرم و موارد دیگر داریم که کتاب در پیدا کردنشان سخت‌گیرانه است.
اما مهم‌تر از آن فارسی شدن کتاب است. نمی‌دانم در انگلیسی هم همین قدر بی‌سلیقه و زشت بوده یا نه! اما با اینکه در مقدمه اشاره می‌شود که دغدغۀ مهمی پشت ترجمۀ کتاب بوده اما عملاً کتاب فقط راست به چپ شده. پر از غلط‌های نگارشی و صفحه‌بندی خیلی شلخته که تقریباً کتاب را بی‌ارزش می‌کند چون معلم بیچاره گناهی نکرده که باید کتابی زشت را برای کارش در دست بگیرد. با یک عالمه حوصله و زیاد وقت گذاشتن نهایتاً می‌شود چیزهایی از دل کتاب درآورد اما با چت‌جی‌پی‌تی تمیزتر و راحت‌تر همان اطلاعات به دستمان خواهد رسید.