در همه ی زبان ها، سخنان کوتاه و حکمت آمیزی وجود دارد که آن ها را ضرب المثل می گویند؛ ضرب المثل ها حاصل تجربیات یک قوم و شاعران بزرگ آن هاست. در فرهنگ پارسی نیز مجموعه ای غنی و مفصل از ضرب المثل ها وجود دارد که بخش عمده ای از آن ها از منابع شعری، قصه، افسانه، روایات و حکایت های فرهنگ عامه اخذ شده و ریشه در قرآن دارد. این گونه امثال قرآنی، هرچند مستقیما از قرآن گرفته شده اما اغلب به مفاهیم و معانی قرآنی وفادار نمانده و آب و رنگ فرهنگ فارسی به خود گرفته و گاه برخلاف معنی اصلی قرآنی به کار رفته است. نگارنده، کتاب حاضر را در این راستا نگاشته و سعی دارد مجموعه ای از ضرب المثل های ایرانی را به مخاطب عرضه کند که ریشه ی قرآنی دارد.