کتاب حاضر، دربرگیرنده خاطرات نویسنده از فعالیت در مدارس عشایری به عنوان کتابدار و معلم ایلیاتی است. وی اولین کتابدار و دومین راهنمای تعلیماتی مدارس عشایری طایفه دره شوری ایل قشقایی است. با تأسیس اولین کتابخانه سیار، کتابداری آن به آقای «رحیم پردل» فردی که بسیار مورد اعتماد استاد «محمد بهمن بیگی» بود سپرده شد و ایشان با اتومبیل، کتاب ها را برای مدارس عشایری می بردند. لازم به ذکر است که استاد «بهمن بیگی» با دست خالی و همت و پشتکار خستگی ناپذیر خود تعلیمات عشایر را بنا نهاد و نزدیک به سه دهه در رأس آن باقی ماند. ایشان در آموزش عشایر بیست وهفت سال چراغ دانش و دانستن را در میان عشایر سراسر ایران اعم از ترک، لر، آذری، عرب، بلوچ و کرد برافروخت و روشن نگه داشت تا با جهل و نادانی مبارزه کند.