دیشب داشتم به این فکر می کردم که امام سجاد خیلی مظلومند...هرکس که در کربلا شهید شد حداقل می دانست که زود همه چیز تمام می شود ولی امام سجاد مجبور بود "بماند تا آینده شهید نشود." و نکته ی آزار دهنده ی دیگر این که بیشتر افراد (از جمله خودم) چیزی زیادی راجع به ایشان بعد از کربلا و عاشورا نمی دانند و من تا سال ها فکر می کردم امام سجاد همیشه بیمار بوده اند...و این خیلی ظلم است.
دیشب به این چیز ها فکر می کردم که در اعماق ذهنم به این کتاب برخوردم. این کتاب را در دوران شیرین طفولیت (نوجوانی در واقع) از نمایشگاه کتاب سال هشتاد و نه خریدم و تا امروز یک صفحه اش را هم نخوانده بودم. کلی از این حسن خریدم حال کردم:))

کتاب خوبی است برای کسانی که هیچ شناختی از حضرت ندارند. به خصوص در سنین پایین. متن خیلی ساده و روانی دارد. ولی هنوز هم خیلی احساس کمبود می کنم....دلم یک کتاب جامع تر می خواهد...