طرح ها، غالبا بر مبنای پیش بینی ها، برآوردها و فرضیات بنا می شوند، ولی اساس برنامه ها بر حقایق و واقعیات است. هرچقدر فرضیات و برآوردها به حقایق نزدیک تر باشند، استحکام و صحت طرح بیش تر و برنامه ای که بر اساس آن تدوین می شود، به موفقیت نزدیک تر است. دربارۀ طرح برنامه در قرآن نیز چنین است، چون قرآن وحی حضرت حق است و پروردگار عالم به همة غیب و شهود و تمام هستی پدیده ها، قبل از خلقت، بعد از آن و سرانجام همة امور، عالم است و همه چیز در دست قدرت اوست، بنابراین در طرح از منظر قرآن، فرضیات و برآوردها تماما حقایق و واقعیت ها هستند و در حقیقت، همة امور عالم دارای طرح و برنامه ها هستند. از جمله درس هایی که از حقایق و واقعیت های طرح و برنامه  در قرآن می توان گرفت این است که برای رسیدن به هر هدفی باید طرح و برنامه وجود داشته باشد؛ طرح و برنامه هر دو باید قابلیت انعطاف داشته باشند؛ و در برنامه ریزی باید زمینة هر مرحله و مرحلة قبل مهیا باشد یا این که هر مرحله پلة مرحلة بعد باشد. در کتاب حاضر، ضمن بیان تعریف لغوی طرح و برنامه، وجه تمایز این دو اصطلاح مطرح و ضرورت مدیریت با طرح و برنامه از نگاه تشیع و قرآن بررسی شده است. در پایان کتاب نیز، نتایج مباحث بیان شده است.