از نظر سعدی، برخورداری از مناصب حکومتی نه تنها مذموم نیست، بلکه چنان چه همراه با خدمت به مردم باشد، ممدوح نیز هست. حکومت و مدیریت بر مردم نه تنها منافاتی با طریقت ندارد، بلکه عین طریقت است و حاکم می تواند با سیرت نیکو به مقامات معنوی دست یابد. به اعتقاد سعدی حاکم باید اطاعت از خدا را پیشینة خود سازد و همیشه خود را محتاج او بداند و با دعا و نیایش از او یاری طلبد. حاکم باید نگاه همه جانبه به مردم داشته باشد و به صورت یک مجموعه مرتبط با هم، کار آنان را در تمامی ابعاد سامان دهد. نادیده گرفتن قدرت مردم، لطف و کرم با دشمن و تساهل با دوستان، فقرزدایی، توجه به ضعیفان و زیردستان و رعایت حقوق مردم از جمله خصوصیاتی است که یک حاکم از دیدگاه سعدی باید دارا باشد. کتاب حاضر به بررسی یک حکومت آرمانی از دیدگاه سعدی با استناد به آثار وی اختصاص یافته است.