بسیاری از مردم و مدیران  خبر ندارند مسئولیت، کارکرد و دامنۀ اختیارات روابط عمومی‌ها چیست.

روابط عمومی دلال خبر، مدیر شبکۀ اجتماعی، نصاب بنر، مدیر خرید هدیه یا برگزار ‌کنندۀ همایش نیست، هرچند این مسئولیت‌ها را به‌عنوان بخشی از شغلش پذیرفته است. در حقیقت بخش روابط عمومی باید حساب‌شده و با برنامه‌ریزی، کارا، هم‌راستا‌کنندۀ منافع شرکت و منافع عمومی و دوطرفه باشد.

با این تفاسیر، اگر سازمان آدم باشد، روابط عمومی پوست سازمان است، مرز بین سازمان و مخاطب است، همان جایی است که آدم‌های داخل با آدم‌های بیرون مماس می‌شوند. پس کارشناس این حوزه ‌نه‌تنها باید خود را در امتداد تمام مرزهای سازمان کش بدهد، بلکه باید مثل شبکۀ عصبی خودش را پهن کند تا کل ارتباطات داخل سازمان را هم یکپارچه کند.

کتاب «روابط خیلی عمومی» کتابی تألیفی و پر از مثال‌ها و چالش‌هایی است که مدیران واحد روابط عمومی هر روز در کشورمان با آن مواجه می‌شوند.

سه فصل اول کتاب دربارۀ این است که اصلاً باید با چه کسانی در داخل و خارج سازمان ارتباط بگیریم.  در فصول 4 تا 8 به روش‌های تولید محتوای اثربخش به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین وظایف واحد روابط عمومی اشاره شده است. در هفت فصل بعدی، یعنی تا 9 تا 15 به این موضوع اشاره شده است که مخاطب هدف را کجا می‌توان پیدا کرد، به او چه بگوییم و برایش چه کار کنیم که پیاممان را دریافت کند. فصول  16تا 19 دربارۀ راه‌حل‌های گوناگون واحد روابط عمومی‌ برای حل مسائل شرکت‌ها و نحوۀ سنجش اثربخشی آنهاست. و در فصل آخر نکاتی بررسی شده‌اند که به کمک آنها می‌توان با همکاران باسابقه‌تر حوزۀ روابط عمومی ارتباط مؤثری برقرار کرد.