این کتاب، متن کامل یکی از نمایش نامه های «آنوی» است که تحت تاثیر شکسپیر، به سال 1946 به رشتة تحریر درآمده است. یکی از شخصیت های بازی این نمایش نامه به نام مارگریت می گوید: «به هر صورت آدمی آنقدر تنهاست که در نهایت از خود می پرسم که آیا به نفع آدمیزاد نیست که کسی دوستش نداشته باشد».