فرار از بزرگسالی

احتمالا بیشتر ما (متولدین دهه شصت و قبلش) خیلی زود بزرگسال‌خون شدیم. کودکی و نوجوانی رو یک‌کله با خلاصه‌ها و بعدتر متون کامل آثار چارلز دیکنز و ژول ورن و بقیه اساتید طی کردیم. در دوازده سالگی بربادرفته خوندیم! حتی تلاش کردیم داستایوفسکی بخونیم! (از سرنوشت کسانی که موفق به این کار شدن اطلاعی در دست نیست). ملالی نیست. شخصا راضی‌ام. این لیست هم جنبه اعتراضی نداره. صرفا برای مواقعیه که می‌خوایم برای چند دقیقه یا چند ساعت، از بزرگسالیِ طولانی‌مدتمون مرخصی بگیریم. مخلوطی از کتابهای نوستالژیک و جدید.(لیست به مرور تکمیل میشه)