ژان بلمن نوئل از نقادان روانکاوی معاصر کشور فرانسه، با توسل به بسیاری از دست نوشته ها، قالب های روایتی، داستانهای نویسندگان و اشعار منظوم و منثور شاعران، با گشودن مرزهای پرابهام و ادبیات و روانشناسی، توانسته است چهره ای نوین به خوانش های ادبی اعطا کند. در تحلیل های او، متن در مقام نخست قرار گرفته و تصاویر خودآگاه و ناخودآگاه آن در قالب سمبل ها، نشانگان، رفتارها، اصوات و ظرافت های ساختاری عرض اندام می کنند. نویسنده کتاب حاضر با علم به این که همه پدیده های ذهنی را نمی توان به حیطه ی خودآگاهی نسبت داد، تلاش کرده است تا تحلیل خود را از توصیف مقدمات و عناصر روانشناسی گرفته تا معرفی نقدهای روانشناختی معاصر بسط دهد...