زمانی در اوج خوش سر مستی می اندیشیدم که خوشبختی را یافته و در کمند خویش بسته ام ولی روزگار بازی دیگری را با من آغاز کرد تا بدانم همیشه وصال پایان آرزوها نیست.با وصال گنجینه ای از غم ها و شادی ها در عروج است و تلخی ها و تمنای دیگر را می طلبد...شاید اگر فرصتی برای به بار نشستن دوباره آرزوها باشد.تمنای خوش وصال می رود تا فراسوی سرزمین عشق تا جان دوباره به کالبد آرزوها ببخشد.باشد تا ترنم این وصال برای شوریدگان این راه آغازی خوش بیافریند...