رویکرد حاکم در کتاب حاضر قرار است به دوراز تعصب و قابل تغییر باشد، بیشتر به فرآیند نویسندگی بپردازد تا به جایگاه متغیر و متزلزل نویسنده. من در زندگی ام به عنوان شهروند، مانند زندگی ام به عنوان نویسنده، هیچ گاه به دنبال ارائه رویه و شیوه خاص خود به عنوان اصلی برای دیگران نبوده ام. مبنای تمام این نوشتارها، احساس حیرت من نسبت به این واقعیت است که چگونه اثری فردی به عرصه همگانی گسترش می یابد . که البته متأسفانه گاه بعد از درگذشت نویسنده روی می دهد. ما به عنوان فردی تنها، کارمان را آغاز می کنیم، و برخی از ما ذاتاً تنها هستیم؛ اگر در هنرمان پشتکار داشته باشیم و از پیشه مان ناامید نشویم، آرامش را در جهان موازی و رازآلود ادبیات پیدا می کنیم، جهانی که فراتر از مرزهای مصنوعی زمان، مکان، زبان و هویت ملی می رود. این فرهنگ به نوعی از تنهایی افراد متولد می شود و شکل عوض می کند، فرهنگی همیشه مسحورکننده و همیشه در حال تحول.