تفکر در تاریکی به وجود کتاب‌هایی که در زمینه‌ی شرح نظریه‌ی فیلم منتشر شده‌اند آگاه است و دانسته با آن‌ها وارد گفت وگو می‌شود و راهی را می‌رود که پیش‌تر کتاب دیگری نرفته. روش خلاقانه‌اش چنین است؛ بیست و یک متفکر امروز حوزه‌ی مطالعات سینمایی درباره‌ی بیست و یک متفکر بلند مقام در تاریخ، نظریه‌ی فیلم فصلی را قلمی کرده‌اند که در آن ابتدا رئوس اصلی نظریه‌ی فیلم متفکر مد نظر را شرح داده‌اند و بعد آن چه را پیش کشیده‌اند روی دو فیلم، که یکی کلاسیک است و دیگری متعلق به حدوداً بیست سال پیش از انتشار کتاب پیاده کرده‌اند. همین وجه عملی و تمرینی تفکر در تاریکی است که نظریه‌ها و ایده‌های نظریه پردازان را در خلاً و انتزاع رها نمی‌کند و به آنها جسمیت می‌بخشد و نشان می‌دهد که چطور می‌توان به فیلم‌های دیگری نیز به همین سیاق نظریه و اندیشید و پتانسیل‌های نهفته‌ی آنها را فرهنگ فیلم آزاد کرد و دیگرگون فهمیدشان.