بررسی ویژگی ها و بیان اصول و مبانی عرفان مطرح شده از سوی «کارلوس کاستاندا» به عنوان یکی از «عرفان های نوظهور» است. عرفان ساحری، جادوگری، آیین «شمنیسم»، ناوالیسم، درمان گری، عرفان عقاب و... از جمله نام های عرفانی است که کاستاندا پایه گذار آن بوده است. او ادعا نموده است که قصد تاسیس نظام فلسفی یا ارایه نظریات تئوری را ندارد، بلکه می خواهد نظام عملی را بیان نماید که بر پایه معرفت از نوع شهودی است. این عرفان به عنوان گرایشی از عرفان های سرخ پوستی دارای ویژگی هایی می باشد که برخی از آن ها عبارتند از: جایگاه ویژه و حیاتی ناگوال یا پیر و مرشد، عقل ستیزی، جنگ جویی، اقتدار و قدرت، کهولت، شکارچی گری و جنون اختیاری. دویدن در تاریکی، خودداری از آمیزش جنسی، تغییر نوع تصور از خود، مصرف گیاهان روان گردان، خیره شدن، درست راه رفتن و عمل بدون چشم داشت، برخی از آموزه های عملی این عرفان به شمار می رود.