تاریخ و ادبیات از دیرباز رابطه ای تنگاتنگ داشته اند. چه بسیار مورخانی که آثار خود را در قالب ادبیات عرضه کردند و چه پرشمار ادیبان و ادب دوستانی که تاریخ و رویدادهای تاریخی را به منزله مهم ترین منابع الهام خود در زمینه خلق آثار هنری شان باور داشتند. در ایران تأسیس مدرسه دارالفنون فرصتی فراهم آورد تا ایرانیان با تمدن جدید مغرب زمین آشنا شوند و روند پیشرفت این تمدن ها را دریابند. قسمتی از این آشنایی که زمینه ساز پیشرفت فکری و به تبع آن رخ دادن انقلاب مشروطه در ایران بود وابسته به رمان هایی است که به همت استادان دارالفنون به فارسی ترجمه می شد. کتاب حاضر با هدف بررسی تأثیر ادبیات و رمان های خارجی منتشر شده در دوران قاجار بر انقلاب مشروطه ایران به رشته تحریر درآمده است.