گروه سنی "ج" در این کتاب مصور و رنگی بخش هایی از زندگی حضرت ابراهیم (ع) را می خوانند. وی در شهر بابل و به دور از چشم ماموران نمرود ـ پادشاه بابل ـ به دنیا آمد و تا سیزده سالگی در غاری به تنهایی زندگی کرد. پس از آن به میان مردم آمد و در کنار عمویش به بت تراشی مشغول شد. اما بت پرستی را کار زشتی می نامید و از هر فرصتی برای بیداری مردم استفاده می کرد. سرانجام نیز بت های بتکده ی نمرود را در هم شکست و به سوختن در آتش محکوم شد. اما به امر خداوند آتش بر او سرد شد و سلامت از آن بیرون آمد. نمرود که وجود او را خطری برای تاج و تختش می دانست او را از سرزمین بابل اخراج کرد. بدین ترتیب مراحل دشوارتری در زندگی وی آغاز گشت.