نویسنده در این نمایش نامه، دلباختگی شوم زن شوهرداری را به دریانوردی ناشناس نشان می دهد که سخت گرفتار وسوسه های خیالی است .تنها هنگامی زن  می تواند از این وسوسه رهایی یابد که شخصیت والای شوهر که هر گونه استدلال  را بی نتیجه می بیند، او را آزاد و به حال خود وامی گذارد .