استدلال فراگیر در این کتاب این است که شمال جهانی به صورت نظام مند و از سه روش اصلی روابط تجاری، جریان های سرمایه و مهاجرت از جنوب جهانی سلب مالکیت می کند. نویسنده، معتقد است سرمایه از جنوب به خارج جریان می یابد و ادغام بیش از پیش نابرابر این اقتصادها، اقتصاد جهانی را تسهیل می کند. بدین ترتیب، نویسنده در این کتاب استدلالی فضایی دارد که درباره ارزش آفرینی برای جنوب جهانی و به ویژه افریقا و ممانعت از اتلاف و انتقال آن به چارچوب های غیربرون مرزی است. کمک به اقتصاد جهانی به عنوان مداخله این مهم معرفی می شود که شمال برای کاهش مشکلات جهان در حال توسعه به کار می گیرد. در این کتاب چنین استدلال می شود که شیوه سلب مالکیت جهانی بین شمال و جنوب جهانی از طریق رویه ای است که می توان آن را مجموعه «دولت - سوداگری - رسانه» نامید. برای درک اینکه در این فرآیندها ارزش چگونه از جنوب انتقال می یابد مسیر ورود منابع طبیعی موجود در جنوب جهانی به بازارهای سهام شمال در کتاب بررسی می شود.