فاشیسم ادبی فقط یک مفهوم من    درآوردی بی    خطر از جانب یک نفر نیست، بلکه مفهومی است فراتر از یک وضعیت ذهنی وقتی این شرایط ذهنی در کتاب    ها و نشرها و مجلات و روزنامه    ها و جوایز ادبی عینیت پیدا می    کند صدای آژیرهای خطر از هر طرف به گوش می    رسد و خویشتننویسنده را تحت سخت    ترین حملات قرار می    دهد. نویسنده    ای می    تواند مستقل بماند که کارگر و کارفرمای درون خودش را به نیروی عینی بیرونی    ای نبازد. این نیروی عینی می    تواند کالایی ایدولوژیک که در شکلکالایی پولی خود را به نویسنده ابراز می کند. گم نشدن در این بلبشوی فکری بیرون از نویسنده که به درون او هم انتقال پیدا می کند اولین گام در تغییرفازش می    تواند باشد.