«تورگن» مهربان که مورد احترام همۀ مردم کوهستان است، مورد حسادت قرار می گیرد و با اوج گرفتن شایعاتی در باب زندگی خصوصی اش، مورد تمسخر واقع شده و سال های سال را به تنهایی در کوهستان و همراه با قوچ های وحشی می گذراند. او عمدۀ وقت خویش را به برقراری ارتباط با این حیوان ها گذرانده و حس اعتماد و اطمینان آنها را جلب می کند. در همسایگی تورگن، زن بیوه ای به همراه دو کودک خردسال خویش به سختی روزگار می گذراند. پیرمرد اندک اندک با این خانواده آشنا و به سرعت با آنان صمیمی شده و در بیش تر اوقات نیازهای آنان را برطرف می کند. تورگن و زن بیوه تصمیم به ازدواج می گیرند و کودکان، که به قوچ های وحشی علاقۀ ویژه پیدا کرده اند، بیش از همه شادمانند. ازدواج تورگن با زن فقیر، احترام دوباره ای برای وی نزد کوه نشینان به همراه می آورد. آنان در کنار هم روزگار خوشی را می گذرانند و اکنون پیرمرد به خوبی می داند که پس از وی دو کودک همسرش به نیکی از عهدۀ نگهداری قوچ های وحشی برخواهند آمد.