در آغاز کتاب، از ویژگی  شعر ایرانیان به مثابه هنر برتر یاد می شود؛ سپس به نقش شعر در هویت  ملی اشاره می گردد؛ همچنین تحول سرشت و جایگاه شعر پس از مشروطیت غزل های معاصر، و نشر دفترهای شعر در دوره معاصر به اختصار بررسی می شود. اما در بخش اصلی ضمن معرفی 14 شاعر، نمونه هایی از سروده های آنان ـ که اغلب غزل است ـ فراهم آمده است. این شاعران عبارت اند از: علی الوندی، محمد ثابت، علی جهانه، مجتبی دولتخواه، عبدالمجید زنگوئی، محمد کاظم سالمی، سید محمود علوی نیا، وحید کشاورز سرکار، طاهره لطفی، محسن محسنی، مینو محمدی راستی، فرزانه ملکی، قامتعلی ملکی، و علی محمد مواهبی طباطبایی.