نیاز روانی و روحی بشر به داشتن سرپناه، به ویژه پس از سانحه  امری بدیهی است، به همین دلیل بسیاری از طراحان و معماران مشهور، در دهه های اخیر، اقدام به ارائة گونه های مختلف سرپناه و مدل هایی نموده اند که از آن جمله می توان به کارهای آلتو، رودلف، فولر و... اشاره کرد. به یقین در طراحی و معماری چنین سرپناه هایی می بایست به مواردی چون: انتقال پذیر بودن، امکان توسعه و استفاده در آینده، مقاوم بودن و... توجه شود. کتاب حاضر، که با در نظر گرفتن رویکرد طراحی و برنامه ریزی کالبدی آماده شده، حاوی نکاتی کلیدی در این خصوص است که بر اساس تجارب ایران و سایر جوامع سانحه خیز و همچنین دستورالعمل سازمان های دست اندرکار تامین سرپناه پس از سانحه و تجربیات نگارنده تدوین یافته است. برخی از مباحث کتاب عبارت اند از: روند تاریخی طراحی؛ مکان یابی و برنامه ریزی سکونت  گاه های موقت و... در پایان چهار مطالعة موردی در باب روش های تامین سرپناه موقت به همراه واژه نامة فارسی ـ انگلیسی  و انگلیسی ـ فارسی ضمیمه شده است.