در کتاب حاضر، مؤلف تشریح می کند که مصادیق متعددی از حقوق و تکالیف مختص جوانان در متون دینی، قوانین و اسناد الزام آور داخلی و بین المللی موجود است؛ اما سؤال این است که این حقوق در قبال تکالیفی تقنین شده یا در ازاء آن وظیفه خاصی وجود ندارد؟ اصرار صرف بر تکالیف موجب می شود افراد احساس کنند مجبور به انجام وظایفی هستند که در قبال آن حقی ندارند و انگیزه خود را جهت انجام تکلیف از دست می دهند. از سوی دیگر درصورتی که فقط بر حقوق افراد تأکید شود، نتیجه چیزی جز ایجاد روحیه نارضایتی نخواهد بود؛ این کتاب اگرچه با عنوان «حقوق جوانان در جمهوری اسلامی ایران» به رشته تحریر درآمده، درعین حال سعی شده متناسب با محورها به صورت مستقیم و غیرمستقیم به تکالیف اشاره شود.