الهام چیزی مبهم و پیچیده نیست و با مشاهده و واکنش به دنیا و مطالعه بصری، مستمر و پویا، که با نوعی شیفتگی به محیط است. پدید می آید. زندگی در هر لحظه شکل می گیرد؛ به همین دلیل پویاست و در هر لحظه می تواند یادآور الهامی خاص باشد. الهام نه تنها می تواند در طبیعتی بکر. در حرکت یک پروانه یا رویش گلی جاری باشد بلکه می تواند در سطح شهری شلوغ. از نوع معماری و مواد و بافت موجود در آن تا تصویری شکسته و ریخته شده بر روی یک دیوار نیز وجود آید. مهم، مشاهده و تعمیم موضوع به گونه ای است که به بیان پیام مورد نظر کمک کند. الهام زمانی پدید می آید که طراح با شیفتگی کامل به موضوع و کارش می اندیشد و این فقط با مشاهده دقیق و مستمر، گوش سپردن و حس کردن تمامی حرکت های محیط ایجاد می شود تا با زیرگی و خلاقیت بصری... .