موسیقی هر فرهنگ سیر تکاملی و تکوینی و تاریخ پیچیده ای دارد که ویژه آن است. درباره سیر تحول مکاتب موسیقی کهن تر ایران پژوهش های جدی صورت نگرفته است. نگارنده در این اثر طی یازده فصل به مطالعه مکتب های کهن موسیقی ایرانی پرداخته است. بر این اساس ابتدا همبستگی مکتب های موسیقی در فرهنگ های شرق اسلامی را مورد بررسی قرار داده و سپس، برداشتی از مفاهیم اصابع و دستان را ارائه داده و سیر موسیقی عرب و ایران در دو سده بعد از اسلام را تبیین کرده است. در ادامه موسیقی مکتب خراسان را شرح داده و به جغرافیای تاریخی موسیقی دستگاهی در غرب ایران پرداخته است.