تییری ساندر، با این اثر، برنده جایزه گنکور ۱۹۲۴ شد. ساندر روایت گر عشق در بحبوحه جنگ است. او روان انسان ها را زیر بمب و موشک و خمپاره روایت می کند و رنج های عمیق انسانی را در دل داستانی بیان می کند که بیانی شیوا و رسا و البته فاخر و ادبی دارد. ساندر به دهه های دور تعلق دارد، ولی انگار ضمیر انسان های زنده امروز را می کاود.