ویکتور امیل فرانکل (زاد? 26 مارس 1905/ در گذشت? 2 سپتامبر 1997) روانپزشک و عصب         ‎             شناس اتریشی و پدیدآورند? معنادرمانی (لوگوتِراپی) بود. معروف         ‎             ترین کتاب او، «انسان در جستجوی معنا»، روایت تجربیات او در اردوگاه         ‎             های کار اجباری آلمان نازی است که در خلال آن، به اهمیت معنای زندگی برای انسان در سخت         ‎             ترین شرایط می         ‎             پردازد. ویکتور فرانکل در وین به         ‎             دنیا آمد. او در دوران دبیرستان، آرای فیلسوفان طبیعی را مطالعه می         ‎             کرد. در همین دوره با روانکاوی آشنا شد. فرانکل در 16سالگی مکاتباتش را با فروید آغاز کرد و یکی از دست         ‎             نوشته         ‎             هایش را در حیط? روانکاوی برای او فرستاد که این دست نوشته سه سال بعد در نشری? بین         ‎             المللی روانکاوی چاپ شد. فرانکل یک سال بعد، فروید را ملاقات کرد اما به مرور زمان، گرایشهای نظری         ‎             اش به آرای آدلر نزدیک         ‎             تر شده بود. او در سال 1925 مقاله         ‎             ای را در نشری? بین         ‎             المللی روانشناسی فردی منتشر کرد و در آن با تمرکز بر مفاهیم معنا و ارزش به بررسی تفاوت         ‎             های فلسفه و روانشناسی پرداخت. بین سال         ‎             های 1930 و 1938 فرانکل در بیمارستان روانی وین به         ‎             عنوان رئیس بخش خودکشی زنان مشغول به کار شد و در سال 1938 که آلمان به اتریش حمله کرد، او به         ‎             طور خصوصی کارش را به         ‎             عنوان عصب         ‎             شناس و روان         ‎             پزشک شروع کرده بود. او در 1949 موفق به گرفتن درج? دکترای اعصاب و روان شد. همچنین از 120 دانشگاه در سراسر جهان دکترای افتخاری گرفت. فرانکل به علت یهودی بودن در سال         ‎             های 1942 تا 1945 به دست نازیها ابتدا در آشویتس و سپس در اردوگاه کار اجباری داخاو زندانی شد. تجارب او در این اردوگاه         ‎             ها موجب شد مکتب جدیدی را در روانشناسی بنیان         ‎             گذاری کند که معنا درمانی یا لوگوتراپی نامیده می         ‎             شود. پس از پایان جنگ دوم جهانی ریاست بخش اعصاب بیمارستانی در وین را به عهده گرفت و به مقام استادی دانشگاه در رشت? عصب         ‎             شناسی و روان         ‎             پزشکی نایل آمد. در سال         ‎             های 1970 تا 1973 استاد دانشگاه بین         ‎             المللی سن دیه         ‎             گو بود و نظریه معنا درمانی         ‎             اش در میان روان         ‎             شناسان و روان         ‎             پزشکان پیروان زیادی دارد. فرانکل در سپتامبر 1997 در سن 92 سالگی در وین درگذشت.