موضوع همبستگی اجتماعی در جامعه ایرانی از اهمیت خاصی برخوردار است. امروزه ، همبستگی اجتماعی در جوامع به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در توسعه نظر گرفته میشود.علاوه بر ویژگی های افراد، از جمله هویتی که برای خود قائل میشوند. یکی از عوامل تاثیرگذار در ایجاد همبستگی اجتماعی، ساختارهای حکم روایی در جامعه است که به شکلی نظام مند یا در هماهنگی با همبستگی اجتماعی عمل میکند یا مانع بزرگی بر سر آن راه ایجاد می نماید. بررسی های اولیه در مورد نظام های حکم روایی موجود در دنیای امروز، نشان میدهد که اکثر این نظام به گونه ای بنا نشده اند که بتوانند هماهنگ یا همبستگی اجتماعی عمل کنند. یکی از علل مهم این ناهماهنگی، هنجارهایی است که اساس حکم روایی را تشکیل میدهد. به نظر میرسد دستیابی به گونه ای از حکم روایی که بتواند در راستای ایجاد همبستگی اجتماعی ایفای نقش کند. مستلزم زیر سوال بودن برخی هنجارها و پیش فرض ها است که اساس حکم روایی را در دنیای امروز تشکیل میدهند؛ به عبارتی، هیچ تغییری در ظاهر  وشکل حکم روایی، بدون تغییر در این پیش فرض ها اساسی، گام موثری در این راستا محسوب نمیشود.